Agata Walczak, blacha 639

kontakt: agatawalczak88 (małpa) gmail.com

Lubię góry.

Kurs przewodnicki był naturalną konsekwencją życia zgodnie z filozofią "jechać po bandzie", której jestem zagorzałą wyznawczynią, pomimo licznych uszczerbków na zdrowiu z tego wynikających. Mój pierwszy kontakt z SKPB to kursowa wycieczka na zapoznanie listopad 2007. Pamiętam uczucie uwielbienia, gdy instruktor ugotował obiad na ognisku w śniegu. Byłam urzeczona(nie mylić z "urzekająca"). Szybko okazało się, że jeżeli masz głowę na karku, to na kursie możesz nauczyć się dużo więcej niż rozpalać jakieś głupie ognisko. W zasadzie od tamtej pory uczę się cały czas.

Lubię, kiedy trzeszczą uginające się od wiatru buki i że w lesie można znaleźć fajny patyk. Lubię idąc beskidzką doliną w słoneczny, wiosenny dzień pośród zarośniętych fundamentów domów, światła przeciskającego się przez szaloną zieleń, w szumie wiatru, szeleście liści usłyszeć nieraz odgłosy życia dawno wysiedlonej wsi, jakkolwiek bzdurnie by to nie brzmiało. Jestem fanką rozmowy, a w górach nie trzeba uważać na słowa i wszystko da się wyrazić językiem zapału. Kocham ruch pod każdą postacią. Uważam, że jeśli się nie ruszasz, to nie żyjesz. Kiedy jest naprawdę zimno, można to potraktować dosłownie. Lubię to, co góry robią z ludźmi- wyciskają z nich autentyczność. Po kilku dniach wędrówki wszystko staje się "naprawdę", dobre albo złe.

Poza kompletnie chybionym pomysłem, jakim jest wkładanie sobie między nogi ramy z dwoma kółkami, uwielbiam każdą aktywność, którą można uprawiać w górach. Potrafię nie zrzygać się przez cztery dni bałtyckiej siódemki. Każdy, kto wie co to krótka fala, potwierdzi, że to imponujące.

SKPB dało mi możliwość siedzenia na kamieniu, na którym prawdopodobnie nikt wcześniej nie siedział. Serio.

W wolnych chwilach studiuję biotechnologię na Politechnice Warszawskiej.

Do najznakomitszych osiągnięć w Kole mogę zaliczyć założenie fanklubu nieformalnej grupy "Słoneczne Chłopaki (Żółte Berety)", o honorowe członkowstwo w której ubiegam się od 2008r. Jak dotąd, niejako z przyrodzenia, bezskutecznie.